Po zakończeniu obliczeń wyniki poszczególnych kroków obciążenia można ocenić bezpośrednio w oknach modułu lub graficznie w modelu konstrukcyjnym.
Wyniki obejmują na przykład odkształcenia, naprężenia i siły wewnętrzne powierzchni oraz odkształcenia i naprężenia brył. Kombinacje wyników dla każdego kroku obciążenia można eksportować do programu RFEM. Kombinacje obwiedni można wykorzystać do dalszych obliczeń w innych modułach dodatkowych dla programu RFEM.
Wszystkie dane wejściowe i wyniki modułu dodatkowego stanowią część globalnego protokołu wydruku programu RFEM.
Obliczenia są przeprowadzane sukcesywnie dla każdego kroku obciążenia. Odkształcenia stałe (plastyczne) poprzednich kroków obciążenia są uwzględniane przy obliczaniu dalszych kroków obciążenia. W ten sposób możliwe jest również przeprowadzenie obliczeń z uwzględnieniem podparcia konstrukcji.
Obciążenia poszczególnych kroków są sumowane (w zależności od znaków) w trakcie całego procesu obliczeniowego. Można wybrać dowolną metodę analizy (liniowa, statyczna, analiza dużych deformacji i analiza postkrytyczna). Ponadto moduł zarządza globalnymi ustawieniami obliczeń.
Po zdefiniowaniu całego modelu i obciążenia w programie RFEM, w oknie 1.1 Dane ogólne można wprowadzić kroki i opisy obciążeń.
W oknie 1.2 Obciążenia można przydzielić przypadki obciążeń lub kombinacje obciążeń do różnych przyrostów obciążenia. Można je pomnożyć przez współczynnik obciążenia.
Wyniki (odkształcenia, siły podporowe, siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia itp.) są wyświetlane numerycznie i graficznie dla poszczególnych przyrostów obciążenia
Szczegółowy protokół wydruku zawierający dokumentację wyników dla wszystkich przyrostów obciążenia
Wygenerowane obciążenia można łatwo przenieść do programu RFEM/RSTAB w celu nakładania na inne przypadki obciążeń. Wszystkie dane z modułu mogą być włączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB.
Zawartość protokołu wydruku i zakres danych wyjściowych dla każdej analizy mogą być dobrane indywidualnie.
Po wygenerowaniu obciążeń można sprawdzić wyniki w przejrzyście ułożonych tabelach. Wyniki zawierają wszystkie informacje o wygenerowanych przypadkach obciążeń i obciążeń ciężarem własnym, wiatrem i lodem. Wszystkie obciążenia są wyszczególnione w obiektach konstrukcyjnych i wyposażeniu.
Moduł dodatkowy RF-/TOWER Loading spełnia wymagania norm EN 1991-1-4/DIN EN 1993-3-1, DIN 1055-4, DIN 4131: 1991-11 oraz DIN V 4131: 2008-09. Normy te obejmują specyfikacje obciążeń stałych, wiatrowych, konserwacyjnych i obciążeń lodem (ISO 12494 lub DIN 1055-5) oraz obciążeń zmiennych. Standardowe specyfikacje są ustawione fabrycznie lub dostępne w bibliotekach.
Do generowania obciążeń wiatrem zgodnie z Eurokodem dostępne są załączniki krajowe (NA) następujących krajów:
DIN EN 1991-1-4 (Niemcy)
CSN EN 1994-1-4 (Republika Czeska)
NA do CYS EN 1991-1-4 (Cypr)
DK EN 1991-1-4 (Dania)
NBN EN 1991-1-4 (Belgia)
NEN EN 1991-1-4 (Holandia)
NF EN 1991-1-4 (Francja)
SFS-EN 1991-1-4 (Finlandia)
SIST EN 1991-1-4 (Słowenia)
SR EN 1991-1-4 (Rumunia)
SS EN 1991-1-4 (Singapur)
SS-EN 1991-1-4 (Szwecja)
STN EN 1991-1-4 (Słowacja)
UNI EN 1991-1-4 (Włochy)
Możliwe jest generowanie indywidualnych sytuacji obciążeniowych: Ciśnienie wiatru, kierunek wiatru lub obciążenia lodem można ustawić ręcznie lub zaimportować z tabel.
Analiza obciążeń zastępczych generuje przypadki obciążeń i kombinacje wyników. Przypadki obciążeń zawierają wygenerowane obciążenia zastępcze, które są następnie sumowane w kombinacjach wyników. Po pierwsze, przypadki obciążeń są nakładane z regułą SRSS lub CQC. Wyniki z określonym zwrotem mogą być wyświetlane w oparciu kształt dominującej postaci drgań własnych
Następnie składowe kierunkowe oddziaływań sejsmicznych są łączone z regułą SRSS lub regułą 100%/30%.